środa, 25 czerwca 2014

304. znowu smoothies on the road!


Smoothie: mrożone banany, truskawki, kakao, jagody goji, siemię lniane.
Czasami nie można więcej. Po tygodniu takich obfitości. Jakichś mylnych wyobrażeń. Uśmiechów naiwnych. Wyjeżdżam znowu. By być szczęśliwą. Bo chyba z czystym sumieniem powiedzieć mogę, że chodzenie po obcej kostce brukowej, z palcem wciśniętym w spust migawki powodują uśmiech na mojej twarzy. Zostawiam Was do przyszłego tygodnia, ale chętnych zapraszam na swojego instagrama, co by być na bieżąco.
Miłego tygodnia!

piątek, 20 czerwca 2014

303. o Hanoverze w paru(nastu) zdjęciach.

Owsianka dyniowo-bananowa z goji, imbirem, cynamonem i czekoladą.
 
 
Jesienne smaki, ale takim właśnie klimatem Warszawa mnie przywitała.
A w Hanoverze cudnie było. Do zakochania wręcz. Urokliwe uliczki, drobne kawiarnie, wszędzie rowery i stacje metra. Dziesiątki kilometrów pokonanych na nogach, prawie pół setki pstrykniętych zdjęć. Hektolitry wypitych płynów (wody oczywiście!), oglądania się za siebie, śmiechu do rozpuku. Bawiłam się naprawdę dobrze. Lepiej. Mocniej. W język niemiecki się wsłuchałam i w końcu przestałam czuć do niego tylko i wyłącznie odrazę.
Na sen czasu nie było. Najlepszym dowodem na to są cała środa i czwartek, które spędziłam praktycznie na spaniu(!). I chyba wydoroślałam trochę. Spojrzenie już inne jest. Nie boję się już sięgać, spełniać i czerpać. Na innych nie baczę, idę własną drogą. I taki system odpowiada mi chyba najbardziej.
Nie wracam jeszcze na stałe, ale do środy, czyli do czasu mojego kolejnego wyjazdu powinnam się jeszcze tutaj pojawić. A póki co zostawiam Was z kilkoma migawkami.
Miłego dnia!

 
 Na rowerach jeżdżą tam wszyscy. Zdrowy tryb życia jest tam sprawą bardzo ważną.
 
 

Nawet mnie się udało komuś uchwycić.
 

 Nasi Niemcy w pełnej krasie.
 
 














A to już Berlin, do którego "wstąpiliśmy"  w drodze powrotnej. Miasto piękne, ale przytłaczające swym ogromem. W permanentnej rozbudowie. Żyjące historią. Jednak moje serce skradł Hanover i to właśnie je będę wspominać czule.





środa, 11 czerwca 2014

302. na podróż udaną.

Smoothie: banany, truskawki, brzoskwinie, mrożona porzeczka, daktyle, kardamon, spirulina.

Lubię dźwięk ciągniętej walizki. Obijanie się o kółka, wyciąganie rączki. Zamartwianie się, czy aby na pewno wszystko zostało wzięte. I ten lęk. Może w porywach ekscytacja. Przed nowym, nieznanym. Z ludźmi, których tak naprawdę dopiero się pozna. Bo podróże są najlepszym sprawdzianem na wszelakie relacje. Wychodzą brudy, ale pojawiają się też i nowe, często niespodziewane okoliczności.
Tak więc, opuszczam Was dziś. Być może do następnej środy, a być może do lipca. Bo dwie podróże mnie czekają. Pierwsza do kraju kiełbasy, piwa i piłki nożnej. Druga do kolebki monarchii, Sherlocka  i popołudniowej herbaty. Nie chcę zapeszać. Chcę móc wspominać. Cieszyć się każdą nową rzeczą, ulicą, uśmiechem nieznajomego. Mogę tylko sobie tego życzyć.
Trzymajcie się ciepło! Obserwować Was będę, w miarę możliwości rzecz jasna. Zapraszam na swojego instagrama, jeśli chcecie być na bieżąco.
Do zobaczenia!

wtorek, 10 czerwca 2014

301. na ukojenie.

Kruche ciasto z truskawkami i rabarbarem, masą serową i kokosowa kruszonką.

Bo czasami trzeba oberwać. Mocno. Nawet bardzo. Tak do płaczu, poprzez furię do bezsilności. I podobno to pomaga w odbiciu się od dna. Ale ja w to nie wierzę. Bo w takim razie całe życie to dno, od którego nieustannie się odbijamy. A w to wierzyć nie chcę. Wolę wierzyć w lepsze jutro. W ludzi, którzy nieustannie mnie zawodzą, ale są. W siebie uwierzyć też kiedyś zdążę. Jak się tam odnajdę.
Miłego dnia!

niedziela, 8 czerwca 2014

300. na mały jubileusz.

Smoothie truskawki, banany, mrożona żurawina, sałata rzymska, spirulina, kardamon.
 
 
Chciałabym zatańczyć na stole z tego powodu, ale nie mogę. Bo mogłabym zrobić to już dawno. Niestety moje lenistwo w przeciągu dwóch lat nie pozwoliło mi na bycie tutaj częściej. Może kiedyś to nadrobię. Te zgubione dni.
Przez te dwa lata zmieniłam się. Nie ja jako człowiek. Bo ludzie się nie zmieniają. Zmieniają się tylko ich poglądy. I to się stało. W lecie zajadam się morelami. Z utęsknieniem czekam na słońce. Nie oceniam. Daję szans wiele. Wybaczam. Skrycie zakochuję się. Nie ma dla mnie teraz rzeczy niemożliwych. Z życia dopiero uczę się korzystać. Czerpać pełnymi garściami. Może i kiedyś się tym zachłysnę, ale to będzie kiedyś. Jest tu i teraz. Najpiękniejsze mam nadzieję jeszcze przede mną, bo wypłakałam się już chyba na co najmniej ćwierć wieku.
I wbrew pozorom, to co tutaj piszę wcale nie jest negatywne. We mnie jest bardzo dużo tej radości, gdzieś tam, głęboko ukrytej. Może ja już taka jestem, że melancholią ukrywam swą euforię. ale dobrze mi z tym. Nawet co raz lepiej. Bo ja zaczynam kochać życie. Całą sobą. Oby z wzajemnością.
Miłego dnia!

czwartek, 5 czerwca 2014

299. o greenmonsterze, co wcale zielony nie jest.

Greensmoothie: sałata rzymska, truskawki, banan, spirulina.
 
Takie potwory to ja pic mogę! Ależ z wielką chęcią.
I pobiegłam dziś sobie rano. Wiatr we włosach poczułam. Wschód słońca zobaczyłam. Z gołębiem prawie leciałam. Cudnie było. Tak zwykle niezwykle jak na miasto, które znam od dziecka.
I zaraz się spóźnię. Sama dla siebie. Lekki strach czuję. Czy to może już podniecenie? Sama nie wiem, ale wychodzę głową pełną niepokoju i statywem od aparatu w torbie.
Niech to będzie dobry dzień!


środa, 4 czerwca 2014

298. na sił więcej.

 
Sernikobrownie z musem truskawkowym



Dobrze mi. W tej beznadziejności. W życiu opartym na kłamstwie i czymś tam jeszcze, zwanym fartem. Tańczyć chcę. Oddychać całą sobą. Poznawać. I w końcu się nie zawieść.
Miłego dnia!

wtorek, 3 czerwca 2014

297. na wzmocnienie.

 
 Chałwowa razowa manna z jabłkiem, kardamonem i miodem z propolisem.

Tak się rozpieszczam, kiedy mówić nie mogę, a moim jedynym ruchem jest szybkie wysunięcie ręki spod koca po kolejną chusteczkę.
Ale dla mnie to błogosławieństwo. Moment, w którym nareszcie mogę odpocząć, po tych wszystkich majowych zawirowaniach, gdzie żyłam szybko i intensywnie. I zaczynam chyba wierzyć, że ten siwy Pan na górze z długą brodą rzeczywiście ingeruje w nasze życie. A jak nie on, to istnieje jakiś porządek, ład, wedle którego dzieje się, co się dzieje.
Miłego dnia!

niedziela, 1 czerwca 2014

296. w towarzystwie.

 
Jogurtowe pancakes z truskawkami, tahiną i syropem klonowym.
 
Śniadanie iście królewskie. Jedzone i robione w towarzystwie. Smakowało. I to bardzo.
Niemoc czuję. Bezradność, gdy pomimo sprzyjających okoliczności nie można nic zrobić. A uśmiech już dawno wyparował. Ale to dobrze. Bo czasami ze smutkiem pobyć trzeba. Oswoić. A wbrew pozorom to wcale nie jest takie trudne.
Miłej niedzieli!