347. Warszawa da się lubic: Targ Śniadaniowy.

Na śniadanie sezonowo: wiejski twaróg, maliny, jagody, siemię lniany dla zdrowotności oraz bazylia dla miłego akcentu kolorystycznego.

Na wstępie chciałabym bardzo wszystkim podziękować za przesympatyczny odzew pod ostatnim postem i wszystkie komentarze. W blogowaniu zawsze doceniałam to morze bezinteresownej życzliwości. Człowiek może dodać sobie 10 punktów do pewności siebie. Wielki uściska za to dla Was wszystkich!
Ale, o jedzeniu też musi być! A konkretnie o Targu Śniadaniowym. Aż wstyd się przyznać, że dopiero teraz tam dotarłam, bo na Żoliborzu mieszkam od dawna. No ale lepiej późno niż wcale, tak?

Moje wrażenia? Serce rośnie na widok piknikujących ludzi, zajadających się wegańskimi burgerami i popijających lemoniadą z pokrzywy. W tle eklektyczna muzyka, gwar i prażące słońce.

 Sprzedawcy  przemili, posiadający ogromną wiedzę na temat własnych produktów (a to wbrew pozorom nie taka oczywista sprawa!). Wszędzie talerzyki do degustacji z coraz to ciekawszymi produktami. A to wszystko w atmosferze wszechogarniającego luzu i błogości.

I tylko szkoda, że mieszkańcy tegoż miejsca nie potrafią TŚ docenić, bo domagają się usunięcia tej inicjatywy. Mam nadzieję, że na próżno!
I tak oto upłynęło mi sobotnie, upalne popołudnie. A oprócz tego szykuję się na małe wyzwanie. Będzie to spora batalia, w głównej mierze z samą sobą, ale liczę, że podołam. Nowe wyzwania stawia przede mną życie, większe i mniejsze, więc pora na trochę potknięć i zaciśniętych pięści. Trzymajcie za mnie kciuki!
Miłego dnia, M.